افراد به دلیل ویژگی‌های ذاتی خود یا سرد هستند یا گرم. اما اگر پدر و مادر فرزندی هستید، ابتدا باید فرزندتان را در نظر بگیرید و رابطه گرمی با فرزندتان ایجاد کنید. سبک فرزندپروری گرم به طور منظم از کودکان حمایت می‌کند، در حالی که سبک فرزندپروری سرد با کنترل و انتقاد تعیین می‌شود که تنها به دور کردن کودک کمک می‌کند. در این مطلب برخی از تأثیرات روابط سرد والدین وجود دارد که ثابت می‌کند چرا باید والدینی خون‌گرم، مهربان و پاسخگو بود:
پیامدهای منفی روابط سرد والدین بر فرزندان
“گرمی” یا “سردی” یک شخص اغلب یک ویژگی اصلی در نظر گرفته می‌شود (یعنی یک ویژگی شخصیتی که بر تفسیر ما از سایر ویژگی‌ها تأثیر می‌گذارد). وقتی صحبت از تربیت فرزند می‌شود، دو سبک اصلی فرزند پروری والدین وجود دارد: گرم و سرد. والدین با “سبک گرم” تمایل دارند به طور منظم از کودکان حمایت کنند، آن‌ها را تأیید می‌کنند و با لحنی دوستانه با آن‌ها صحبت می‌کنند. برعکس، سبک فرزندپروری سرد با انتقاد و کنترل مشخص می‌شود، جایی که والدین دستورالعمل‌های نابخشودنی را در مورد نحوه رفتار کودک تعیین می‌کنند. مطالعه‌ای که در سال 2014 انجام شد، نشان داد که نوجوانان بیشترین مشکلات را به دلیل روابط سرد والدین خود داشتند. این به این دلیل است که والدین آن‌ها نتوانستند رفتار آن‌ها را کنترل کنند و آن‌ها را تشویق یا حمایت نکردند. مهم‌ترین پیامدهای روابط بی‌عاطفه و سرد والدین بر کودکان عبارتند از:
1- کودکان پیشنهادات والدین خود را به عنوان کنترل درک می‌کنند.
به طور قاطع، این تحقیق از قدرت و مزایای سبک‌های فرزندپروری گرم (در مقابل سرد) پشتیبانی می‌کند. یکی از دلایلی که این موضوع کاملاً یکسان است این است که این سبک‌های مختلف بر نحوه تفسیر کودک از رفتارهای والدین خود تأثیر می‌گذارد. برای مثال، بیایید مطالعه‌ای را در نظر بگیریم که در آن محققان اثربخشی سبک‌های فرزندپروری گرم در مقابل سرد را بر متقاعد کردن فرزندانشان به خوردن غذاهای سالم‌تر ارزیابی کردند. در این مطالعه، محققان دریافتند زمانی که والدین با صمیمیت بیشتری درگیر متقاعدسازی می‌شوند، کودک منفی‌تر مقاومت کم‌تری نسبت به پیام دارد (در مقایسه با تلاش‌های والدین بی‌عاطفه و سرد). اساساً، هنگامی که والدین صمیمی بحث می‌کنند، کودک عمل متقاعد کننده را به عنوان کاری که به نفع کودک انجام می‌شود، تفسیر می‌کند. با این‌حال، زمانی که همان عمل متقاعدسازی از سوی والدین بی‌عاطفه و سرد انجام می‌شود، کودک این رفتار را به عنوان یک عمل کنترل دیگری که برای منافع شخصی والدین انجام می‌شود تعبیر می‌کند.
2- روابط سرد والدین منجر به رفتارهای ضد اجتماعی می‌شود.
سبک تربیتی والدین بر شکلی گیری شخصیت اجتماعی کودک تاثیر دارد. کتک زدن، یکی از رفتارهای سرد والدین است که برای کودک بسیار مضر است. تقریباً 80 درصد از کودکان در سراسر جهان حداقل یک‌بار کتک خورده‌اند. کتک زدن، اگرچه در سطح جهانی بسیار رایج است، اما تحقیقات نشان می‌دهد که عواقب بسیار زیادی دارد. به عنوان مثال، محققان 75 مطالعه بر روی 160000 کودک در سراسر جهان انجام دادند. مشخص شد که کتک زدن با پرخاشگری بیشتر، مشکلات سلامت روانی، رفتارهای ضد اجتماعی و همچنین تیرگی روابط والدین و فرزند مرتبط است. بنابراین، عوارض روابط سرد مانند کتک زدن برای کودکان خوب نیست. کتک خوردن مرتب علاوه بر مضر بودن برای کودک، باعث می‌شود کودکان فکر کنند خشونت مجاز است و ممکن است در نهایت به دیگران صدمه بزنند.
3- روابط سرد پیامدهای منفی بر سلامتی دارد.
به نظر می‌رسد بی‌توجهی و روابط سرد والدین می‌تواند مشکلات نامطلوبی برای سلامتی فرزندانشان ایجاد کند. یک مطالعه نشان داد که والدین سرد و بی‌عاطفه منجر به این شد که «تلومرها» یعنی کلاهک‌های روی رشته‌های DNA در مقایسه با کودکانی که والدینشان سبک تربیتی با عاطفه و گرم‌تری دارند، ۲۵ درصد کوچک‌تر شود. این تلومرهای کوتاه‌تر نشانگرهای زیستی قابل اندازه‌گیری برای تسریع پیری در سطح سلولی و افزایش خطر بیماری هستند. این تحقیق نشان داد که نحوه تربیت کودکان بر ژنتیک آن‌ها نیز تأثیر دارد.
4- کودکان احساس می‌کنند که مورد محبت قرار نمی‌گیرند.
کودکانی که روابط سرد و بی‌عاطفه والدین را تجربه می‌کنند، احساس می‌کنند مورد بی‌مهری قرار می‌گیرند، که تأثیر عمیقی بر رشد روانی کلی آن‌ها دارد. آن‌ها قادر به رقابت با دوستان و همکلاسی‌ها نیستند و احساس رها شدن و افسردگی می‌کنند. احساس نادیده گرفته شدن/ناخواسته شدن باعث می‌شود که کودکان احساس بی‌ارزشی می‌کنند و آن‌ها به راحتی ناامید یا ناراحت می‌شوند. برای آن‌ها سخت است که رابطه برقرار کنند و به آن‌ها پایبند باشند. یکی از اثرات والدین سرد و بی‌عاطفه این است که کودکان توانایی انتخاب خوب برای خود را از دست می‌دهند.
5- آن‌ها کودکی خود را خیلی زود از دست می‌دهند.
فرزندان والدین بی‌عاطفه باید از خود مراقبت کنند، بنابراین کودکی خود را خیلی زود از دست می‌دهند. آن‌ها سریع‌تر از دیگران رشد می‌کنند و بچه‌های بزرگ‌تر از خواهر و برادرهای کوچک‌تر مراقبت می‌کنند. آن‌ها گوشه‌گیر می‌شوند و ممکن است درون‌گرا شوند.
6- کنترل احساسات برای کودکان دشوار است.
یکی از اثرات روابط سرد و بی‌عاطفه این است که کودکان احساس اضطراب، ترس و همچنین استرس بیشتری دارند، زیرا از حمایت عاطفی والدین برای غلبه بر این احساسات برخوردار نیستند. آن‌ها ممکن است نتوانند احساسات خود را کنترل کنند و تسلیم کم‌ترین تحریک شوند. بی‌توجهی والدین می‌تواند مغز را تغییر دهد و منجر به اختلالات تجزیه‌ای مانند اختلال اضطراب، اختلال بیش‌فعالی، افسردگی و اختلال حافظه شود.
بیشتر بخوانید: مهم‌ترین علائم و نشانه‌های کودکان بیش‌فعال
7- رشد شخصیت تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
وقتی فقدان فعال نظارت والدین وجود داشته باشد، کودکان نمی‌توانند شخصیت خود را توسعه دهند. آن‌ها فقط با جریان حرکت می‌کنند.
8- کودکان عمدتاً بدون جهت هستند.
از آن‌جایی که والدین بی‌عاطفه و سرد هیچ علاقه‌ای به فرزندان خود نشان نمی‌دهند، آن‌ها به سختی به دنبال راه درست برای خود می‌گردند و ممکن است ناامید شوند. تصمیم گیری برای آن‌ها سخت است و در نهایت برای گرفتن کوچکترین تصمیمات به دیگران تکیه می‌کنند.
9- کودکان نمی‌توانند دستورالعمل‌ها را دنبال کنند.
کودکان هیچ ساختاری در خانه خود ندارند، بنابراین رعایت قوانین در مدرسه و همچنین در زمان بزرگ شدن برای آن‌ها دشوار می‌شود.
بیشتر بخوانید: بهترین و صحیح‌ترین روش برای تربیت فرزندان
کلام آخر: کودکانی که روابط سرد و بی‌عاطفه‌ی والدین را تجربه می‌کنند، درک سایر سبک‌های فرزندپروری را دشوار می‌دانند و ممکن است خودشان به والدینی بی‌تفاوت و بی‌عاطفه تبدیل شوند. والدین بی‌عاطفه‌ای که هیچ علاقه‌ای به فرزندان خود نشان نمی‌دهند، فرزندانی را تربیت می‌کنند که احتمالا در سنین نوجوانی دچار اختلال می‌شوند و رفتارهای مخرب از خود نشان می‌دهند. مشخص شده است که برخی از نوجوانان رفتارهایی مانند خرابکاری، تجاوز، آزار و اذیت دیگران را از خود بروز می‌دهند که ناشی از عزت نفس پایین و افسردگی است. همچنین برای آن‌ها سخت است که احساسات خود را به بزرگسالان دیگر نیز بیان کنند. بنابراین، سبک فرزندپروری گرم و با‌عاطفه دارای مزایای بسیاری است و باید به جای فرزندپروری سرد، شکل انتخابی فرزندپروری باشد.
