به عنوان والدین طبیعی است که برای فرزندانتان هر چیزی را که می‌خواهند فراهم کنید، اما والدینی که تمام خواسته‌های فرزند خود را برآورده می‌کنند، می‌توانند فرزندانشان را لوس کنند. لوس کردن فرزندان شما هم از نظر اجتماعی و هم از نظر عاطفی می‌تواند برای آنها در بزرگسالی مضر باشد. از آنجایی که کودکان لوس اغلب مجبور نیستند مشکلات خود را حل کنند، در نتیجه راه‌های ارتباطی سالم را یاد نمی‌گیرند. تاثیر رفتارهای غلط والدین در لوس شدن کودک را نمی‌توان نادیده گرفت در این مطلب خواهیم خواند:
- نشانه‌های کودک لوس
- چه رفتارهایی باعث لوس شدن کودک می‌شوند؟
- لوس کردن فرزندان در درازمدت چه اثراتی دارد؟
- چگونه با کودکان لوس رفتار کنید؟
نشانه‌های کودک لوس:
- تحمل شنیدن “نه” را ندارند:
- وقتی به آنها می‌گویید نمی‌توانند کاری را انجام دهند، بچه‌های لوس ممکن است عصبانی شوند یا دچار فروپاشی شوند.
- در حالی که این امر در اکثر کودکان خردسال نسبتاً رایج است، اما اگر به طور مداوم حتی با بزرگتر شدن کودک شما همچنان ادامه پیدا کند، می‌تواند نشانه‌ای از لوس شدن آنها باشد.
- هرگز از آنچه که دارند راضی نیستند:
- بچه‌های لوس ممکن است هزاران اسباب بازی و لباس داشته باشند، اما همیشه بیشتر، بیشتر، بیشتر می‌خواهند.
- آنها قدردان نیستند و به جای اینکه به خاطر چیزی که به آنها داده می‌شود تشکر کنند، فقط روی چیز که بعدا می‌خواهند تمرکز می‌کنند.
- فکر می‌کنند دنیا حول آنها می‌چرخد:
- کودکان لوس اغلب “خودمحور” هستند و بیشتر از دیگران به خود فکر می‌کنند.
- آنها همچنین احساس “محق بودن” می‌کنند و از مردم انتظار دارند که به آنها لطف خاصی بکنند.
- تحمل باختن را ندارند:
- هیچ کودکی از باختن لذت نمی‌برد، اما بچه‌های لوس ممکن است وقتی برنده نمی‌شوند، برای مدیریت ناامیدی کار سخت‌تری پیش‌رو داشته باشند.
- بچه‌های لوس ممکن است:
- دیگران را به خاطر عملکرد ضعیف سرزنش کنند.
- برای تک تک کارهایی که انجام می‌دهند، منتظر تحسین باشید.
- بر سر دیگران فریاد می‌زنند که چرا کارها را به روش آنها انجام نمی‌دهند.
- از شناخت موفقیت رقبا خودداری می‌کنند.
- از انجام مسئولیت خودداری کنند.
- کودکان لوس ممکن است از انجام کارهای ساده مانند مسواک زدن یا کنار گذاشتن اسباب بازی های خود امتناع کنند.
- آنها ممکن است کارهای ضروری را انجام ندهند مگر اینکه د قبال انجام آن پول، اسباب بازی یا … به آنها رشوه بدهید.
چه رفتارهایی باعث لوس شدن کودک می‌شوند
یکی از دلایل لوس شدن کودکان روش نسنجیده والدین به لحاظ تربیتی است. والدین با محبت کردن افراطی و در نظر نگرفتن معیارهای تربیتی درست و فرزندپروری اصولی و صرفا با حمایت‌های بی حد و حساب مانع یادگیری صحیح رفتارهای کودکان می‌شوند و خواسته‌های کودک را سریع برطرف می‌کنند. بعضی از این رفتارها عبارتند از:
برآوردن تمام خواسته‌ها
طبیعی است که بخواهید فرزندانتان خوشحال باشند، اما دادن هر چیزی که می‌خواهند می‌تواند باعث مشکلات طولانی مدت شود. متنعم کردن فرزندتان احساس محق بودن را به جا می‌گذارد. اگر شما مدام در برابر همه‌ی درخواست آنها تسلیم شوید، ممکن است هرگز یاد نگیرند که برای کارها و لطف‌هایی که شما و دیگران برای آنها انجام می‌دهید سپاسگزار و قدردان باشند.
حمایت بیش از حد
والدین بیش از حد حمایت کننده اغلب فرزندان خود را لوس می‌کنند. کودکانی که تحت مراقبت‌های زیادی بزرگ می‌شوند ممکن است نگرش ناسالمی نسبت به افراد دارای اقتدار و قوانین داشته باشند و در نهایت نتوانند مانند همسالان خود رفتار کنند.
توجیه رفتارهای غلط
رفتار غلط، غلط است. والدین می‌توانند آنها را از یادگیری نحوه برخورد با پیامدهای اعمال خود باز دارند ما نباید رفتار بد و کم‌کاری فرزندمان را توجیه کنیم. بدون نظم و انظباط، فرزندان ما لوس و بهانه‌گیر بار می‌آیند. بدون این مهارت، فرزندان شما ممکن است یاد نگیرند که چگونه مسئولیت‌پذیر باشند و اقدامات خود را به درستی برنامه‌ریزی کنند.
عدم پیگیری مجازات‌ها
برعکس، زمانی که انتظاراتی را برای عواقب و مجازات تعیین می‌کنید، ضروری است که به آنها پایبند باشید. تهدیدهای توخالی به تنبیه می‌تواند از احساس پشیمانی و مسئولیت‌پذیری کامل کودکان جلوگیری کند.
بیشتر بخوانید: چه قوانینی در خانه موجب تربیت بهتر کودک می‌شود؟
لوس کردن کودکان در درازمدت چه اثراتی دارد؟
لوس کردن فرزند شما ممکن است اثرات مضر طولانی مدت داشته باشد. از آنجایی که کودکان لوس ممکن است نتوانند مهارت‌های درست حل مشکلات خود را یاد بگیرند، اغلب فاقد بکارگیری مهارت‌های لازم در بزرگسالی هستند.
وابستگی بیش از حد: کودکانی که لوس هستند ممکن است بیش از حد به والدین خود وابسته شوند، که می‌تواند باعث شود در بزرگسالی با مشکل مواجه شوند. محققان به مطالعه ای اشاره می‌کنند که نشان می‌دهد دانشجویانی که در کودکی لوس شده بودند، بر این باور بودند که تنها بودن باعث ناراحتی فرد می‌شود و علت شادی آنها افراد دیگر هستند نه خودشان.
افزایش بی‌مسئولیتی: وقتی بچه‌ها لوس می‌شوند، اغلب مجبور نیستند رفتارهای مسئولانه را بیاموزند. این کودکان گاهی اوقات بی‌انگیزه هستند و می‌توان آنها را تنبل یا عصبانی توصیف کرد. این افراد با فقدان بلوغ عاطفی و داشتن مهارت‌های ضعیف در حل مسئله، ممکن است دچار لغزش شوند و از زندگی خود ناراضی باشند. آنها در بزرگسالی برای مدیریت مسئولیت‌های اساسی مانند کار، امور مالی و خانواده تلاش نمی‌کنند. بچه‌ها باید در کارهای خانه مثل چیدن میز، مرتب کردن کمد و تخت کودک، گذاشتن ظرف‌ها در ظرف‌شویی و جمع کردن اسباب بازی‌ها نقش داشته باشند.
افزایش بی‌احترامی و سرکشی: کودکان لوس که دوست دارند ناله کنند، التماس کنند، نادیده بگیرند، یا دیگران را قربانی کنند تا به راه خود برسند، ممکن است در بزرگسالی نافرمانی و بی‌احترامی نشان دهند. هنگامی که عصیان بخشی از واکنش طبیعی کودک است، رفتارهای منفی بیشتری در بزرگسالی ایجاد می‌شود..
مهارت‌های ارتباط ضعیف: از آنجایی که آنها یاد نگرفته‌اند که روابط دو‌طرفه است، کودکانی لوس ممکن است در ایجاد و حفظ دوستی‌های معنادار با مشکل مواجه شوند. آنها نسبت به نیازهای دیگران حساس نیستند، مستعد کج خلقی هستند و از آنجایی که سایر کودکان ممکن است نخواهند در کنار فردی با این ویژگی‌ها باشند، کودکان لوس به افراد تنهای ناراضی تبدیل می‌شوند که دوست ندارند تنها باشند.
بیشتر بخوانید: پیامدهای توجه و محبت بیش از حد به کودک
چگونه با کودکان لوس رفتار کنید؟
اگر متوجه می‌شوید فرزندتان لوس شده است، باید این موضوع را زودتر حل کنید تا از عواقب طولانی‌مدت جلوگیری کنید. به عنوان والدین، می‌توانید با مهربانی و احترام شروع کنید، اما زمانی که شرایط اقتضا می‌کند، مسئولیت‌پذیر و محکم باشید. قوانین خانه را تنظیم و اجرا کنید، اما آنقدر محدودیت ایجاد نکنید که فرزندتان چاره‌ای جز عمل کردن نبیند. به یاد داشته باشید که گذراندن زمان با کیفیت با هم، همیشه در ایجاد پیوندها و پاداش دادن به رفتار خوب موثرتر از موارد مادی و تنبیه است. هر زمان که فرزندتان عصبانی می‌شود آرام باشید و به راحتی تسلیم خواسته‌های فرزندتان نشوید. یادگیری “نه” گفتن بخشی از فرزندپروری موثر است.
کلام آخر: هیچ پدر و مادری عمداً قصد بزرگ کردن بچه‌های لوس را ندارد. اگر نگران لوس شدن فرزندتان هستید، هنوز فرصت دارید تا به او کمک کنید نگرش‌های سالم‌تری ایجاد کند. سعی کنید به برخی از رفتارهای فوق توجه کنید و از متخصصان برای شروع ایجاد عادات بهتر در خانه کمک بگیرید.
