وقتی نوزاد شما احساس خوبی ندارد، می‌تواند باعث اضطراب والدین شود، به خصوص اگر اولین بار باشد که از یک نوزاد بیمار مراقبت می‌کنید. اکثریت قریب به اتفاق والدین در سال اول تولد مراقبت از یک نوزاد بیمار را تجربه می‌کنند. این کاملاً طبیعی است، زیرا سیستم ایمنی بدن کودک شما مشغول رشد است. سیستم ایمنی آن‌ها با مبارزه با بیماری‌های جزئی تقویت می‌شود، بنابراین همه اینها بخشی از بزرگ شدن است. نوزاد شما نمی‌تواند به شما بگوید که چه احساسی دارد، اما، حتی بدون هیچ علائم واضحی، غریزه شما احتمالاً به شما خواهد گفت که چه زمانی احساس خوبی ندارند.
نوزاد یا نوپا شما احتمالاً در طول بیماری خود بداخلاق و بهانه‌گیر خواهد بود. البته باید با پزشک اطفال خود مشورت کنید و تمام دستورالعمل‌های درمانی را دنبال کنید. فراتر از آن، فقط باید منتظر بمانید تا بیماری بهبود یابد، به خصوص اگر کودک شما مبتلا به عفونت ویروسی باشد. در این بین، اقداماتی وجود دارد که می توانید برای آرام کردن نوزاد بیمار خود انجام دهید.
چه زمانی نوزاد خود را نزد پزشک ببریم؟
تشخیص اینکه چه زمانی بیماری نوزاد جدی است و چه زمانی جدی نیست می‌تواند برای والدین دشوار باشد، زیرا کودک شما نمی‌تواند به شما بگوید که چه احساسی دارد. در ادامه آمده است که چه زمانی باید در اسرع وقت از پزشک خود وقت بگیرید:
- کودک شما تب 38 درجه سانتیگراد یا بالاتر دارد و زیر سه ماه است.
- تب 39 درجه سانتیگراد یا بالاتر دارد و بین سه ماه تا شش ماه است.
- کم‌آبی دارد. مراقب فونتانل‌های فرورفته (نقاط نرم روی سر او)، لب‌ها و دهان خشک، زردی کودک و تعداد کم پوشک‌های خیس باشید.
- او در 24 ساعت گذشته شش بار یا بیشتر اسهال داشته است یا بعد از پنج روز تا هفت روز همچنان اسهال دارد.
- او شکم درد شدیدی دارد، در این صورت کمرش را قوس می‌دهد و پاهایش را بالا می‌کشد. او همچنین ممکن است شکم بسیار باد کرده‌ای داشته باشد.
- او به طور مکرر بیمار است و استفراغ رگه‌های خونی یا سبز رنگ دارد.
- او چشم‌های قرمز و چسبناک دارد و کمتر از 28 روز سن دارد. علائم او می‌تواند به این معنی باشد که او مبتلا به ورم ملتحمه نوزادی است. بنابر نتايج پژوهشی؛ عفونت ملتحمه يكی از علل كوری نوزادان است.
- در حالی که بند ناف او در حال بهبود است، خونریزی یا ترشح از ناف دارد.
نکات مراقبت از نوزاد بیمار
نکات مراقبتی زیر را در خانه انجام دهید تا به فرزندتان کمک کنید تا احساس بهتری داشته باشند.
دارو دادن به کودک: مهم است که به کودک خود داروی مناسب را به روش صحیح بدهید. در غیر این صورت، ممکن است موثر نباشد و کودک شما ممکن است برای مدت طولانی‌تر از حد لازم ضعیف بماند. برای این‌کار به موارد زیر توجه کنید:
- دستورالعمل‌های دارو را به دقت بخوانید تا مطمئن شوید که دوز صحیح را به نوزاد خود می‌دهید.
- تاریخ انقضا بطری یا بسته را بررسی کنید تا مطمئن شوید تاریخ آن نگذشته است.
- بسته بندی را بررسی کنید تا ببینید دارو چگونه باید نگهداری شود.برخی از داروها باید در یخچال نگهداری شوند. برخی دیگر باید در جای خشک و خنک و دور از نور مستقیم خورشید نگهداری شوند.
- داروها را در بسته بندی اصلی خود نگهداری کنید.قرار دادن دارو در ظرف دیگری می‌تواند به این معنی باشد که به طور تصادفی خورده یا نوشیده می‌شود.
- هر دارویی را در جایی امن، دور از دید و دسترس کودکان نگهداری کنید.
- داروهایی را که برای کودک دیگری تجویز یا خریداری شده است به نوزاد خود ندهید.
مایعات فراوان: هنگامی که کودک شما احساس خوبی ندارد، هیدراته نگه داشتن او بسیار مهم است .مطمئن شوید که کودک شما مایعات فروان برای جلوگیری از کم آبی دریافت می‌کند. بیشتر از حد معمول به نوزاد خود شیر بدهید. اگر نوزاد شما بزرگتر از 6 ماه باشد، می‌توانید به او آب بدهید. اگر شیرخوار زیر 6 ماه است به او آب ندهید زیرا کلیه‌های او به اندازه کافی بالغ نیستند تا بتوانند آب را تحمل کنند.
شیر مادر یا شیر خشک یا محلول الکترولیت نوزاد در این مرحله بهترین است. اگر آن‌ها کمتر از حد معمول نوشیدنی می‌نوشند، به یاد داشته باشید که تعداد دفعات آن را بیشتر کنید. تغییرات پوشک را نیز پیگیری کنید. اگر نوزادتان استفراغ و اسهال دارد، بدون اینکه پوشک زیادی را مصرف کنید، با پزشک مشورت کنید. این می‌تواند نشانه کم‌آبی بدن باشد، پزشک شما ممکن است برای جلوگیری از کم‌آبی بدن، برنامه‌ای برای تغذیه بر اساس وزن کودکتان توصیه کند.
استراحت فراوان: استراحت و خواب زیاد، کودک بیمار شما را آرام می‌کند و به بهبودی او کمک می‌کند. اگر می‌توانید کودک خود را به زور بخوابانید و چرت زدن را تشویق کنید. از موقعیت‌هایی که کودک شما را بیش از حد تحریک می‌کند و احتمالا دیگران را در معرض ابتلا قرار می‌دهد، اجتناب کنید و تا حد امکان آن‌ها را آرام نگه دارید.
قطره بینی: اگر بینی کودک شما به‌طور خاص گرفتگی دارد، می‌توانید از قطره‌های نمکی، ژل یا اسپری بدون نسخه برای رقیق شدن مخاط و رفع احتقان استفاده کنید. ابتدا با پزشک خود مشورت کنید و بپرسید کدام محصولات خاص را توصیه می‌کنند. قبل از شیر دادن و قبل از خواب یا هر زمان که کودک شما به نظر گرفتگی خاصی دارد از دو قطره در هر سوراخ بینی استفاده کنید.
پوار بینی: پس از استفاده از قطره یا اسپری بینی، از یک پوار بینی برای پاک کردن بینی نوزاد از مخاط استفاده کنید تا بتواند راحت‌تر نفس بکشد پوار بینی محصولی است که به پاکیزگی مجرای تنفسی بینی نوزاد بسیار کمک می‌کند، بنابراین توصیه می‌کنیم هنگام خرید لوازم سیسمونی حتما در کنار لوازم بهداشتی و پزشکی مانند تب سنج دیجیتال، دماسنج، پماد سوختگی و … پوار بینی هم تهیه کنید. سوراخ‌های بینی را دو تا سه بار در روز با استفاده از پوار، به خصوص قبل از تغذیه و قبل از خواب، تمیز کنید.
رطوبت ساز: استفاده از یک دستگاه بخور و رطوبت ساز هوا در اتاق نوزاد به مرطوب نگه داشتن هوا و بهبود خشکی گلوی نوزاد کمک می‌کند. حتماً دستورالعمل‌های سازنده را برای تعویض فیلترها و تمیز نگه‌داشتن رطوبت‌ساز رعایت کنید و برای جلوگیری از کپک زدن و باکتری‌ها، هر روز با آب تازه پر کنید.
حمام آب گرم: حمام آب گرم نه تنها نوزاد بیمار شما را آرام می‌کند، بلکه درد و درد را کاهش می‌دهد و بخار آب گرم نیز به رفع احتقان کمک می‌کند. پس از آن برای جلوگیری از لرزش کودک خود را کاملا خشک کنید.
توجه به نوزاد: بهترین راه برای آرام کردن کودک بیمار این است که به او محبت و توجه زیادی داشته باشید. آن‌ها را در آغوش بگیرید و به بازی آرام بپردازید، آن‌ها را ماساژ دهید، یا برای آن‌ها آواز بخوانید. با آن‌ها صحبت کنید، چه آن‌قدر بزرگ باشند که بفهمند یا نه، زیرا صدای شما به آرامش و تسکین نوزاد بیمار کمک می‌کند.
بیشتر بخوانید: 6 بیماری شایع در کودکان و نوزادان که باید بدانیم
کلام آخر: طبیعی است که شما هر کاری که می‌توانید انجام دهید تا مطمئن شوید فرزندانتان شاد و سالم هستند. به یاد داشته باشید که شما کودک خود را بهتر می‌شناسید. اگر مطمئن نیستید که فرزندتان به طور جدی ناخوش است یا خیر، با پزشک کودک خود تماس بگیرید. گاهی اوقات تمام چیزی که بچه‌ها نیاز دارند کمی زمان و مراقبت کافی برای غلبه بر بیماری است.
