کودکان به سرعت می‌آموزند که چگونه رفتار کنند، وقتی از شما راهنمایی‌های مثبت و ثابت دریافت می‌کنند، این بدان معناست که وقتی فرزندتان خوب رفتار می‌کند توجه او را جلب کنید، نه این‌که فقط وقتی کودک شما کاری را انجام می‌دهد که دوست ندارید، عواقب آن را اعمال کنید. در این مقاله از بامبینو چند نکته کاربردی برای به کارگیری این رویکرد مثبت ارائه شده است.
1. الگو باشید
از رفتار خود برای هدایت فرزند خود استفاده کنید. فرزند شما رفتار و کارهای شما را تحت نظر می‌گیرد تا سرنخ‌هایی از نحوه رفتار خود به‌دست آورد. آن‌چه شما انجام می‌دهید اغلب بسیار مهم‌تر از آن‌چه که می‌گویید است. برای مثال، اگر می‌خواهید فرزندتان بگوید “لطفا”، خودتان آن را بگویید. اگر نمی‌خواهید فرزندتان صدایش را بلند کند، خودتان آرام و ملایم صحبت کنید.
2. احساس خود را به فرزند خود نشان دهید
این که صادقانه به فرزند خود بگویید که رفتار او چگونه بر شما تأثیر می‌گذارد، به کودک شما کمک می‌کند احساسات خود را در شما ببیند. و اگر جملات را با “من” شروع کنید، به فرزند خود این فرصت را می‌دهید که از دیدگاه شما به مسائل نگاه کند. به عنوان مثال “من ناراحت هستم، زیرا سر و صدای زیادی وجود دارد و نمی‌توانم با تلفن صحبت کنم”.
3. به کودک بازخورد مثبت بدهید
وقتی فرزند شما به گونه‌ای رفتار می‌کند که دوست دارید، به کودک بازخورد مثبت بدهید. به عنوان مثال “وقتی او اسباب بازی‌هایش را جمع می‌کند به او بگویید: تو بچه‌ی خوبی هستی، چون همیشه اتاقت رو مرتب نگه می‌داری و در انجام کارها به من کمک می‌کنی و من به داشتن چنین بچه‌ی مرتبی افتخار می‌کنم.”
این بازخورد مثبت گاهی “ستایش توصیفی” نامیده می‌شود، زیرا به طور خاص به کودکان می‌گوید که چه کارهایی را خوب انجام می‌دهند. سعی کنید برای هر نظر منفی پنج نظر مثبت بدهید، و به یاد داشته باشید که اگر کودکان بین عدم توجه یا توجه منفی قرار باشد انتخاب کنند، اغلب به دنبال توجه منفی هستند زیرا کودک دوست دارد به هر طریقی جلب توجه کند.
4. به فرزند خود نزدیک شوید
وقتی به فرزند خود نزدیک می‌شوید، می‌توانید با احساسات یا تفکرات او هماهنگ شوید. نزدیک بودن نیز به فرزند شما کمک می‌کند تا بر آن‌چه درباره رفتار او می‌گویید تمرکز کند. اگر به فرزند خود نزدیک هستید و توجه فرزندتان را به خود جلب می‌کنید، نیازی ندارید که او را مجبور کنید تا برای گوش دادن به حرفتان حتما به شما نگاه کند.
۵- به وعده‌ها عمل کنید
وقتی به وعده‌های خود عمل می‌کنید چه خوب و چه بد، کودک یاد می‌گیرد به شما اعتماد کند و به شما احترام بگذارد. فرزند شما می‌آموزد که وقتی قول قشنگی داده‌اید او را ناامید نمی‌کنید و هم‌چنین او می‌آموزد که وقتی نتیجه را توضیح می‌دهید سعی در تغییر نظر شما نداشته باشد. بنابراین وقتی قول می‌دهید بعد از این‌که کودک اسباب بازی‌هایش را مرتب کند، او را به پارک می‌برید، حتما به آن عمل کنید.
۶- محیطی برای رفتار خوب ایجاد کنید
محیط اطراف فرزند شما می‌تواند بر رفتار او تأثیر بگذارد، بنابراین شما می‌توانید محیط را برای کمک به رفتار خوب فرزند خود شکل دهید. مثلا مطمئن شوید که طراحی دکوراسیون اتاق کودک شما دارای چیزهای ایمن و محرک زیادی برای بازی کودک است. هم‌چنین اطمینان حاصل کنید که وسایل شکستنی که می‌تواند به او آسیب برساند در دسترس او قرار ندارد.
۷- نبردهای خود را انتخاب کنید
قبل از این‌که درگیر کاری شوید که فرزند شما انجام می‌دهد، به ویژه هنگام نه گفتن یا درخواست توقف از خود بپرسید که آیا واقعاً اهمیت دارد؟ با به حداقل رساندن دستورالعمل‌ها، درخواست‌ها و بازخوردهای منفی، فرصت‌های کمتری برای تعارض و احساسات بد ایجاد می‌کنید. می‌توانید قوانینی در خانه وضع کنید، تا همه از آن‌چه در خانواده شما واقعاً مهم است که رعایت شود، مطلع شوند.
۸- در مورد گریه کردن قاطع باشید
اگر وقتی فرزندتان برای چیزی ناله می‌کند تسلیم شوید، می‌توانید به طور اتفاقی به او بیاموزید، تا بیشتر گریه کند تا به خواسته‌اش برسد. “نه” به معنی “نه” است و نه “شاید”، بنابراین آن را نگویید، مگر این‌که منظور شما واقعا آن باشد.
۹- کارها را ساده و مثبت نگه دارید
دستورالعمل‌ها باید واضح، کوتاه و متناسب با سن کودک شما باشد، بنابراین کودک شما می‌تواند آن‌ها را بفهمد و به خاطر بسپارد. قوانین مثبت معمولاً بهتر از قوانین منفی هستند، زیرا رفتارهای فرزند شما را به شیوه‌ای مثبت هدایت می‌کنند. به عنوان مثال، “لطفاً در را ببندید” بهتر از “در را باز نگذارید” است.
۱۰- مسئولیت و پیامدها را به کودکان بسپارید
با بزرگ‌تر شدن کودک، می‌توانید مسئولیت بیشتری را در قبال رفتارهای خود به او بسپارید. هم‌چنین می‌توانید به فرزند خود فرصت دهید تا پیامدهای طبیعی آن رفتار را تجربه کند. به عنوان مثال، اگر این وظیفه فرزند شما است که بخوابد و عروسک مورد علاقه خود را فراموش کند، نتیجه طبیعی این است که فرزند شما مجبور است شب بدون عروسک بخوابد. در مواقع دیگر ممکن است لازم باشد عواقبی برای رفتارهای نامناسب یا غیرقابل قبول ارائه دهید. در این مواقع، مطمئن شوید که پیامدها را توضیح داده‌اید و فرزندتان از قبل با آن‌ها موافقت کرده است.
۱۱- یک‌بار بگو و ادامه بده
اگر اغلب به فرزند خود بگویید چه کار کند یا چه کارهایی را انجام ندهدَ، ممکن است او را گیج کنید. اگر می‌خواهید آخرین فرصت همکاری را به فرزند خود بدهید، عواقب عدم همکاری را به فرزند خود یادآوری کنید. سپس شمارش را تا سه شروع کنید.
۱۲- به فرزند خود فرصت موفقیت دهید
فرزند خود را طوری تربیت کنید که خوب رفتار کند و سپس او را به خاطر این کار تحسین کنید. به عنوان مثال، کارهای ساده یا کارهایی را که فرزند شما می‌تواند برای کمک به خانواده انجام دهد، به کودک خود بدهید. تحسین رفتار و تلاش فرزند شما، او را تشویق به ادامه کار می‌کند و تمرین زیاد در انجام کارهای خانه، به فرزند شما کمک می‌کند تا در این کار بهتر عمل کند، از انجام آن احساس خوبی داشته باشد و بخواهد به انجام آن ادامه دهد.
مهم‌ترین نکات آموزشی برای تربیت کودک با ادب
۱۳- برای شرایط چالش برانگیز آماده شوید
مواقعی وجود دارد که برآوردن نیازهای فرزند شما و انجام کارهایی که باید انجام دهید مشکل خواهد بود؛ به عنوان مثال، هنگام خرید، در ماشین یا در قرار ملاقات. اگر از قبل به این شرایط چالش برانگیز فکر کنید، می‌توانید بر اساس نیازهای فرزند خود برنامه‌ریزی کنید. از قبل به کودکتان برای تغییر فعالیت‌ها هشدار دهید. با فرزند خود در مورد این‌که چرا به همکاری او نیاز دارید صحبت کنید. سپس فرزند شما برای آن‌چه شما انتظار دارید آماده شده است.
۱۴- شوخ طبعی را حفظ کنید
برای شاد نگه داشتن زندگی روزمره کودکان تلاش کنید. می‌توانید با استفاده از آهنگ، طنز و سرگرمی این کار را انجام دهید. فراموش نکنید که فرزندان خردسال به آسانی از “تمسخر” والدین آسیب می‌بینند.
کلام آخر: به یاد داشته باشید که کودکان با مشاهده واکنش‌ها و رفتار شما، چیزهای زیادی یاد می گیرند. پس بهترین الگو برای تربیت فرزند نحوه‌ی رفتار، گفتار و برخوردهای خود شما با کودک و دیگران است. والدینی که همیشه با مهر و محبت با فرزند خود رفتار می‌کنند و به آن‌ها احترام می‌گذارند و سعی می‌کنند وقت خود را صرف آسایش و راحتی فرزند خود کنند، در حقیقت سرمشق خوبی برای فرزندان خود می باشند.
منبع: raisingchildren
