هیچ کس هرگز ادعا نکرده است که تربیت کودکان کار آسانی است. این روزها، ما با پیامها و دستورالعملهای متفاوتی در مورد نحوه تربیت کودک به «روش صحیح» احاطه شدهایم. چیزی که آنها به همراه دارند مجموعهای حیاتی از نیازهای فیزیکی و عاطفی است که باید برآورده شوند. کوتاهی والدین در برآوردن این نیازهای خاص میتواند اثرات منفی گسترده و طولانی مدتی داشته باشد. در این مطلب هشت مسئولیت اساسی را که والدین باید برای تقویت سلامت جسمی و یا عاطفی فرزندشان به آن پایبند باشند، را ارائه دادهایم:
1. محیطی فراهم کنید که ایمن باشد.
نیاز به احساس امنیت و ثبات در خانه برای همه مهم است، اما کودکان به خصوص باید این را احساس کنند. داشتن مکانی که در آن از لحاظ فیزیکی، اجتماعی و عاطفی امن باشند برای رشد سالم و آیندهای موفق ضروری است. کودکانی که با مراقبان خود و خانه خود به خوبی ارتباط برقرار میکنند، در اواخر دوران کودکی رفتارهای پرخطر کمتری از خود نشان میدهند. برای ایجاد یک رابطه معنادار با فرزندتان و آماده سازی او برای آنچه در پیش است، باید مکانی را برای او فراهم کنید که همیشه احساس امنیت کند. مهمترین این اقدامات امنیتی عبارتند از:
- فرزندتان را از آزار جسمی، جنسی و عاطفی دور نگه دارید.
- اشیاء ناامن را در بسته یا دور از دسترس کودک خود نگه دارید.
- مراقبین فرزندتان را بشناسید (مرجع یا بررسی سوابق دریافت کنید).
- هرگونه خطر احتمالی در اطراف خانه را تصحیح کنید.
- اقدامات احتیاطی ایمنی را انجام دهید: از هشدار دهندهی دود و مونوکسید کربن استفاده کنید، درها را در شب قفل کنید.
- همیشه از کمربند ایمنی یا صندلی کودک در ماشین استفاده کنید.
2. نیازهای اساسی کودک خود را تامین کنید.
اگرچه کودکان ممکن است نیازهای متفاوتی داشته باشند، اما همه آنها نیازهای مشترک زیادی دارند. به عنوان یک سرپرست یا والدین، باید در مورد نیازهای اولیه کودک بیشتر بدانید. با درک بهتر این موارد، میتوانید مطمئن شوید که بچههای تحت مراقبت شما همه چیزهایی را که برای داشتن یک کودکی سالم و شاد نیاز دارند، دریافت میکنند! به این نیازهای اساسی نگاهی بیندازید:
- آب
- غذاهای مقوی و سالم
- مسکن
- مراقبتهای پزشکی در صورت نیاز / دارو در هنگام بیماری
- آموزش (تحصیلات)
- تخت کودک ایمن با تشک و ملحفه، پتو و بالش
- پوشاکی که مناسب شرایط آب و هوایی باشد.
3. عزت نفس فرزندتان را تقویت کنید.
گاهی اوقات به راحتی میتوان متوجه شد که چه زمانی بچهها نسبت به خودشان احساس خوبی دارند و چه زمانی اینطور نیست. ما اغلب این ایده از احساس خوب در مورد خود را به عنوان “عزت نفس” توصیف میکنیم. کودکانی که احساس خوبی نسبت به خود دارند، اعتماد به نفس کافی برای امتحان کردن چیزهای جدید دارند. آنها به احتمال زیاد بهترین تلاش خود را میکنند. آنها به کاری که میتوانند انجام دهند احساس غرور میکنند. عزت نفس به کودکان کمک میکند تا با اشتباهات کنار بیایند. این به کودکان کمک میکند تا دوباره تلاش کنند، حتی اگر در ابتدا شکست بخورند. در نتیجه، عزت نفس به بچهها کمک می کند در مدرسه، خانه و با دوستان بهتر عمل کنند. مهمترین راههای تقویت اعتماد به نفس عبارتند از:
- منحصر به فرد بودن فرزندتان را بپذیرید و به فردیت او احترام بگذارید.
- فرزندتان را تشویق کنید تا در یک باشگاه، فعالیت یا ورزش شرکت کند.
- به دستاوردها و رفتارهای اجتماعی فرزندتان توجه داشته باشید و آن را تصدیق کنید.
- بهداشت مناسب را تشویق کنید (خوب به نظر رسیدن به معنای احساس خوب داشتن است!).
- انتظاراتی را برای فرزندتان تنظیم کنید که واقع بینانه و متناسب با سن باشد.
- از رفتار نادرست فرزندتان به عنوان زمانی برای آموزش استفاده کنید، نه برای انتقاد یا تمسخر.
4. اخلاق و ارزش ها را به فرزندتان بیاموزید.
فرزندپروری فقط به معنای مراقبت از رشد جسمانی کودک نیست. مسلماً والدین بیشترین نقش را در شکلگیری شخصیت فرزند خود دارند و بیشترین تأثیر را بر نحوه زندگی کودک با رشد او دارند. برخی افراد استدلال میکنند که کودکان به تنهایی اخلاق را یاد میگیرند، یا اینکه دوران پیش دبستانی برای کودکان برای یادگیری ارزشها و عقاید اخلاقی خیلی زود است. با اینحال، این نادرست است؛ بهتر است ارزشها را در سنین پایین به کودکان بیاموزیم تا با رشدشان، بخشی از شخصیت آنها شود. مهمترین ارزشهای اخلاقی عبارتند از:
- صداقت
- احترام
- مسئولیت
- شفقت
- صبر
- بخشش
- سخاوت
بیشتر بخوانید: بهترین و صحیحترین روش برای تربیت فرزندان
5. احترام متقابل را با فرزند خود توسعه دهید.
والدین و فرزندان همیشه سطحی از تعارض دارند، اما احترام متقابل کمک میکند تا احساسات آسیب دیده و خصومت ناشی از تنشهای خانوادگی به حداقل برسد. کودکان باید به قدرت والدین خود احترام بگذارند، اما والدین باید به ارزش و انتخابهای مناسب سن فرزندان خود نیز احترام بگذارند. وقتی والدین و فرزندان از کلمات تند، نظرات تحقیرآمیز و خلق و خوی سست اجتناب میکنند، اغلب تعارضات را میتوان به سرعت و به طور موثر حل کرد. مهمترین روشهای آموزش احترام به کودکان عبارتند از:
- از زبان محترمانه استفاده کنید.
- به احساسات او احترام بگذارید.
- به عقاید او احترام بگذارید.
- به حریم خصوصی او احترام بگذارید.
- به فردیت او احترام بگذارید.
بیشتر بخوانید: نکات کلی در رابطه با آموزش احترام به کودکان
6. انضباط مؤثر و مناسب ارائه دهید.
به عنوان والدین، یکی از وظایف شما آموزش درست رفتار کردن به کودک است. این وظیفهای است که زمان و حوصله میخواهد. اما، به یادگیری استراتژیهای انضباط موثر و سالم کمک میکند. آکادمی اطفال آمریکا (AAP) استراتژیهای انضباط مثبتی را توصیه میکند که به طور مؤثر به کودکان یاد میدهد رفتار خود را مدیریت کنند و آنها را از آسیب دور نگه دارند و در عین حال رشد سالم را ارتقا دهند. این شامل:
- محدودیتها را تعیین کنید.
- الگوسازی کنید.
- موفقیت و تلاشهای خوب را تحسین کنید.
- عواقب در نظر بگیرید.
- توجه خود را به آنها معطوف کنید.
7. خود را در آموزش فرزندتان سهیم کنید.
مشارکت والدین یکی از بزرگترین عوامل موفقیت تحصیلی کودک است و دانشآموزانی که والدینشان در آموزش فرزندانشان نقش دارند، بیشتر احتمال دارد فارغالتحصیل شوند، به دانشگاه بروند و از یادگیری لذت ببرند. مهمترین روشهای سهیم شدن در آموزش کودک عبارتند از:
- به طور منظم با معلم یا معلم فرزندتان ارتباط برقرار کنید.
- اطمینان حاصل کنید که فرزند شما هر شب تکالیف خود را انجام میدهد.
- به فرزندتان در انجام تکالیفش کمک کنید، اما تکالیف را انجام ندهید.
- هر روز با فرزند خود در مورد مدرسه صحبت کنید (آنچه یاد میگیرد، هر رویداد جالب و غیره).
- دستاوردهای تحصیلی فرزندتان را بشناسید و به رسمیت بشناسید.
8. فرزند خود را بشناسید.
اگر تا به حال خواستهاید که الگوی نهایی والدین باشید، با شناخت بهتر فرزندتان شروع کنید. با روشهای زیر این کار را انجام دهید:
- زمان با کیفیتی را با هم بگذرانید.
- با فرزندتان نزدیک باشید.
- سوالات خود را بپرسید.
- برقراری ارتباط. برقراری ارتباط. برقراری ارتباط.
جمع بندی: والدین باید رفاه مادی و معنوی فرزندان خود را تامین کنند. آنها باید فرزندان خود را به شیوهای مسئولانه دوست داشته باشند و رشد سالم آنها را فراهم کنند. آنها باید از زندگی مثال زدنی خود به فرزندان خود الهام بخشند و هرگز از اصلاح عیوب خود غافل نشوند. والدین موظفند تا جایی که بتوانند غذا، پوشاک، سرپناه و مراقبتهای پزشکی لازم را فراهم کنند. آنها به همان اندازه مسئول ارائه آموزش صحیح و شناخت صحیح دین خود و همچنین تربیت اخلاقی فرزندان خود هستند. والدین باید فرزندان خود را در محیط های سالم نگه دارند و آنها را به گونهای تربیت کنند که شهروندانی مفید، حمایت کننده، وفادار و آگاه برای جامعه باشند.