همه ما میخواهیم بهترین والدین برای فرزندانمان باشیم، اما اغلب توصیههای متناقضی درباره نحوه تربیت فرزندی با اعتماد به نفس، مهربان و موفق وجود دارد. تفاوتهای کودکان در واکنش به راهکارهای تربیتی مختلف باعث میشود والدین روشهای تربیتی متفاوتی داشته باشند، با این اوصاف جای تعجب نیست که بیش از یکسوم والدین باور دارند که روشهای تربیتیشان خوب و مفید نیست. در سرتاسر انجام وظایف والدینی، مهم است که به ایجاد تعادل بین اولویتها، مسئولیتها و پاسخ سریع بین نیازهای فرزندان و سایر اعضای خانواده و خودتان تمرکز کنید. والدین مدرن با اینکه به اینترنت دسترسی دارند، اما از هیچ مرجعی پیروی نمیکنند، زیرا نمیدانند به چه کسی یا به چه چیزی اعتماد کنند. در اینجا، ما در مورد جدیدترین روشهای تربیتی کودکان صحبت خواهیم کرد، تا بدانید چگونه به فرزندتان کمک کنید تا به فردی تبدیل شود که واقعاً دوست دارید.
1- والدینی مثبت و مهربان باشید
نوزادان با حدود 100 میلیارد سلول مغزی (نورون) متصل به دنیا میآیند. این ارتباطات افکار ما را ایجاد میکند، اعمال ما را هدایت میکند، شخصیت ما را شکل میدهد و اساسا تعیین میکند که ما چه کسی هستیم. آنها از طریق تجربیات زندگی ما ایجاد، تقویت و “درونی” میشوند. اگر به کودک خود تجربیات مثبت بدهید، آنها این توانایی را خواهند داشت که خودشان تجربیات مثبتی را تجربه کنند و به دیگران عرضه کنند و اگر به کودک خود تجربیات منفی بدهید، آنها انگیزهای که برای پیشرفت لازم است را نخواهند داشت. با فرزندتان به پارک بروید و بخندید، از عصبانیت عاطفی عبور کنید و با نگرش مثبت یک مشکل را حل کنید. این تجربیات مثبت نه تنها ارتباطات خوبی را در مغز فرزندتان ایجاد میکنند، بلکه خاطراتی را نیز از شما شکل میدهند که فرزندتان در طول زندگی با خود دارد. وقتی صحبت از نظم و انضباط میشود، به نظر میرسد مثبت ماندن سخت باشد. اما میتوان انضباط مثبت را تمرین کرد و از اقدامات تنبیهی اجتناب کرد. پدر و مادر خوب بودن، به این معنی است که باید به فرزند خود اخلاقیات را در مورد درست و نادرست بودن آموزش دهید. تعیین محدودیتها و ثابت بودن، کلیدهای نظم و انضباط خوب است. هنگام اجرای آن قوانین مهربان و محکم باشید. روی دلیل رفتار کودک تمرکز کنید. و آن را فرصتی برای یادگیری برای آینده، به جای تنبیه برای گذشته، قرار دهید.
2- پناهگاهی امن برای فرزند خود باشید
به کودک خود اجازه دهید بداند که شما همیشه به سیگنال نیازهای او پاسخ خواهید داد و همیشه در کنار او خواهید ماند. از فرزند خود به عنوان یک فرد حمایت کنید و یک پناهگاه امن و گرم برای کودک خود باشید تا بتواند از آنجا به کاوش جهان بپردازد. کودکانی که توسط والدین حامی بزرگ میشوند، از لحاظ رشد عاطفی و رشد مهارتهای اجتماعی بهتر هستند و نتایج سلامت روان دارند.
3- به کودک خود گوش دهید
بسیاری از ما، از قبل اهمیت ارتباطات را میدانیم. با فرزندتان صحبت کنید و همچنین با دقت به او گوش دهید. با باز نگه داشتن یک خط ارتباطی، رابطه بهتری با فرزندتان خواهید داشت و آنها در صورت بروز مشکل به سراغ شما می آیند.
4- به دوران کودکی خود فکر کنید
بسیاری از ما میخواهیم متفاوت از والدین خود باشیم. حتی کسانی که تربیت خوبی داشتند و دوران کودکی شادی داشتند ممکن است بخواهند برخی از جنبههای نحوه تربیت خود را تغییر دهند. اما اغلب، وقتی دهانمان را باز میکنیم، درست مثل پدر و مادرمان صحبت میکنیم. تأمل در دوران کودکی خود، گامی به سوی درک این موضوع است که چرا ما دوست داریم به شیوه خود پدر و مادر شویم. چیزهایی را که دوست دارید تغییر دهید یادداشت کنید و به این فکر کنید که چگونه آن را در یک سناریوی واقعی به طور متفاوت انجام میدهید. سعی کنید مراقب باشید و دفعه بعد که این مسائل پیش آمد رفتار خود را تغییر دهید.
5- یک الگوی خوب باشید
قدم به قدم پیش بروید. فقط به فرزندتان نگویید که میخواهید چه کاری انجام دهد، به آنها نشان دهید. انسان یک گونه خاص است، زیرا ما تا حدی میتوانیم با تقلید یاد بگیریم. ما طوری برنامهریزی شدهایم که از اعمال دیگران کپی کنیم تا آنها را درک کنیم و آنها را در اعمال خود شریک کنیم. بهخصوص کودکان هر کاری را که والدینشان انجام میدهند با دقت تماشا میکنند. بنابراین، همان شخصی باشید که دوست دارید فرزندتان باشد، در واقع یک الگوی رفتاری موثر برای کودک خود باشید، به فرزندتان احترام بگذارید، رفتار و نگرش مثبت به او نشان دهید، نسبت به احساسات فرزندتان همدلی داشته باشید و به این ترتیب فرزندتان هم آنها را خواهد آموخت.
6- کودکان را تشویق کنید
چیزی به نام دوست داشتن بیش از حد فرزندتان وجود ندارد. ابراز عشق و علاقه به کودک، به معنای خراب و لوس شدن کودک نیست. فقط کافی است، آنچه را که به نام عشق انتخاب میکنید انجام دهید (یا بدهید). دوست داشتن و تشویق کودکان میتواند به سادگی در آغوش گرفتن او، گذراندن وقت با او و گوش دادن جدی به مسائل او باشد. نشان دادن این اعمال میتواند باعث ترشح هورمونهای احساس خوب مانند اکسی توسین شود. این مواد شیمیایی عصبی میتوانند احساس عمیقی از آرامش، گرمای عاطفی و رضایت را برای ما به ارمغان بیاورند، از این رو کودک انعطاف پذیری خود را افزایش میدهد و ناگفته نماند که رابطه نزدیکتری با شما برقرار خواهد کرد.
7- تنبیه بدنی نکنید
بدون شک، برای برخی از والدین، کتک زدن میتواند باعث انطباق کوتاهمدت شود که گاهی اوقات یک تسکین بسیار ضروری برای آنها محسوب میشود. با این حال، این روش درست و غلط را به کودک آموزش نمیدهد. این کار فقط به کودک یاد میدهد که از عواقب بیرونی بترسد و به او انگیزه میدهد که به جای آن، از گرفتار شدن بپرهیزد.
کلام آخر: تنها چیزی که در تربیت کودک مهم است این است که به یاد داشته باشید، رویکرد شما در تمام مراحل رشد کودک باید ثابت، محکم و محبت آمیز باشد. به فرزندتان کمک کنید تا از طریق تجربه یاد بگیرد که تلاش باعث افزایش اعتماد به نفس او میشود و این به شما کمک میکند تا با چالشها به راحتی روبهرو شوید. بهتر است بدانید که هیچ کدام از سبکهای مختلف فرزندپروری به طور 100% درست و کامل نیستند. تمام تلاشتان را بکنید، به خودتان اعتماد کنید و از همراهی افراد کوچک زندگیتان لذت ببرید.